Mishandeling en bedreiging

Tags

aangifte, advocaat, auto, bang, bedreiging, bewijs, black berry, boodschappen, gestolen, huiszoeking, kamp, klappen, kruisboog, letsel, mishandeling, officier van justitie, parnassia, paspoorten, ploertendoder, rechter, rijbewijzen, schulden, verdacht, verklaring, wapens

Jacco (34) wordt verdacht van mishandeling en het bedreigen van zij ex vriendin Hanna.

Op 24 november 2012 maakte Hanna een einde aan hun relatie via een ping-bericht.  Jacco pikte het niet en ging naar het huis van Hanna. Hanna deed open, ze had Jacco niet verwacht.  Hij sloeg haar door het huis, hij trapte en schopte haar en sloeg haar tegen de muur en terwijl ze op de grond lag schopte hij haar in haar buik.

Twee  maanden ervoor, op 27 september 2012 gingen ze boodschappen doen met de auto. In de auto ontstaat ruzie over het eten.  Hanna stapte uit de auto en Jacco wilde haar overrijden. Ze gooide haar telefoon tegen de autoruit, waardoor de autoruit stuk ging. Jacco stapte uit de auto, pakte Hanna bij haar keel en heeft haar hoofd tegen de muur geslagen. Een getuige zag en hoorde het vanuit zijn auto, de klappen waren goed hoorbaar. Toen hij uit de auto stapte waren Jacco en Hanna al thuis. Hij belde 112.

Tussen 1 september 2012 en 4 december 2012 heeft Jacco audiobestanden gestuurd via  Black Berry naar Hanna, met teksten als:  ‘Jij krijgt hier klappen voor en zoveel jij maar wilt’,  ‘ik ga jou hiervoor pakken’,  ‘ik kanker je hele huis in brand, kankerhoer’,  ‘jij gaat nog veel meer klappen in je leven krijgen dan je ooit hebt gehad’, ‘geloof me nou maar’.

Op 4 december 2012 zijn bij een huiszoeking bij Jacco 3 gestolen rijbewijzen en 3 paspoorten van 3 verschillende personen gevonden en diverse wapens, waaronder een ploertendoder.

Jacco zegt dat het op 24 november anders liep. Hij heeft Hanna niet aangevallen. Zij wilde een zware waxinelichthouder naar Jacco gooien en hij handelde uit noodweer. Hij wilde zich verdedigen door haar een duw te geven waardoor ze over de tafel is gevallen. Hij vertelt dat Hanna erg agressief is en vaak onder behandeling bij Parnassia is.  En dat ze borderline heeft.  Jacco’s moeder vertelt in een verklaring dat Hanna Jacco vaak aanviel. Jacco zegt dat ze steeds valse aangiftes doet en dat de politie weer met mitrailleurs langs komt.

De politie is geweest en zij constateerden geen letsel. Ze hebben Hanna naar het ziekenhuis gebracht en daar is ze onderzocht en een nachtje gebleven. Uit onderzoek blijkt dat ze hersenletsel heeft, inwendige kneuzingen en bloed in haar urine.

Over 27 september zegt Jacco dat hij eigenlijk het verkeerde meisje heeft getroffen. ‘Ze bracht het slechte in mij boven’.  Hij heeft haar niet gewurgd.  Hanna vertelt tegen haar vrienden dat Jacco haar gewurgd heeft en haar vriendin Gerda zegt dat ze letsel heeft gezien bij Hanna.  Ze zag een handafdruk in haar nek. Gerda durft geen verklaring af te leggen, ze is bang voor Jacco.

De rechter vraagt aan Jacco of hij de getuige kent die op 27 september 112 belde.  Volgens de verklaringen kent de getuige Jacco niet en Jacco kent hem ook niet.  Hij heeft ‘m ook niet gezien.

Als de rechter over de audiobestanden begint geeft Jacco toe.  Hij had het niet moeten doen.  De rechter noemt het erg lelijke woorden.

Jacco weet niks van de gestolen paspoorten en rijbewijzen. Hij vertelt dat deze gestolen zijn door een huisgenoot, ze lagen op zijn kamer en daar komt Jacco niet.’ En hij is er al voor veroordeeld en heeft ervoor vast gezeten’. ‘Neem maar vingerafdrukken’,  zegt hij.  ‘En ik heb hem het huis uitgegooid’.  Jacco wordt opstandig en noemt de rechter denigrerend.

Verboden wapenbezit geeft Jacco toe. Bij huiszoeking is er ook een kruisboog gevonden maar deze mag hij houden.

Hanna wil schadevergoeding van €2026 euro.  Ze heeft een slachtofferverklaring geschreven. Ze wil niet naar de zitting. Ze zit er erg mee. Ze wist niet dat hij op 24 november zo snel voor haar huis zou staan.  Hanna was bang dat hij haar dood zou slaan.  ‘Ik heb 3 gekneusde ribben, veel pijn en angst’.  Hanna is een week niet uit huis geweest. Ze durfde geen aangifte te doen omdat ze bang is voor Jacco.  Hanna durft niet meer in haar eigen huis te wonen en ze voelt zich nutteloos en minderwaardig. Als ze deur uit gaat laat ze weten waar ze naar toe gaat en hoe laat ze terug is.

De rechter kijkt naar het verleden van Jacco, hij is sinds 1999 met justitie in aanraking geweest voor onder andere poging tot diefstal, persoonlijke integriteit, rijden onder invloed, boetes, verboden wapenbezit, heling, vuurwapens, munitie en hij heeft een werkstraf gehad van 80 uur vanwege de opiumwet en er loopt nog een zaak bij het hof en hij heeft pas nog 2 weken in de gevangenis gezeten.

De relatie met Hanna begon in november 2011. Jacco heeft ADHD en hij drinkt veel en heeft ook harddrugs gebruikt. Nu niet meer, hij ziet de wereld nu helder, zegt hij.  Jacco is blij dat hij ervan af is. Hij heeft nog wel € 45.000,– schulden, hij hoopt schuldsanering te krijgen.  Jacco woont op een kamp en Hanna ziet hij nu gelukkig niet meer.  Met zijn nieuwe ‘vrouwtje’ heeft hij mooie toekomstplannen.  Zij kan tatoeëren  en samen willen ze eigen zaak beginnen.

De officier van justitie vindt de mishandeling bewezen, het onderzoek van het ziekenhuis was duidelijk, Hanna had letsel.  Ze vindt dat Jacco te ver is gegaan.  De bedreiging via de Black Berry naar Hanna vindt ze ook bewezen, Jacco heeft immers toegegeven.   Het in het bezit hebben van de ploertendoder is bewezen maar voor de diefstal van de paspoorten en rijbewijzen wil ze vrijspraak.  In het dossier staat dat iemand anders er voor is veroordeeld.  De officier van justitie zegt dat het Openbaar Ministerie zwaar tilt aan huiselijk geweld.  Ze eist een werkstraf van 150 uur en 108 dagen gevangenisstraf waarvan 3 weken voorwaardelijk. Jacco heeft 87 dagen in voorarrest gezeten en hoeft dan niet terug naar de gevangenis.  En een schadevergoeding van 1326 euro.

De advocaat  zegt dat Jacco zich wilde verdedigen op 24 november.  En dat Hanna pas op 2 december met foto’s kwam van een blauw oog. Ze vind het bewijs onbetrouwbaar.  Jacco handelde uit noodweer, ze wil vrijspraak.

Ze vind het niet aannemelijk dat Jacco Hanna op 27 september wurgde. Er is geen letsel waargenomen en er is geen overtuigend bewijs. Ze wil vrijspraak.

De advocaat zegt dat nergens terug is te vinden wanneer de audiobestanden zijn gestuurd. Jacco sprak met dubbele tong, hij was mogelijk onder invloed en hij spreekt Haags, daarin wordt veel gescholden.  Ze wil vrijspraak.

Over de paspoorten zegt ze dat er veel mensen bij hem over de vloer komen, er is geen bewijs dat hij ze heeft gestolen.  Jacco wist niet eens dat ze bij hem thuis lagen. Er is onvoldoende bewijs en ze wil vrijspaak.

Verder vertelt ze dat haar cliënt klaar is met Hanna. Mocht er een straf komen, dan eist ze een straf zolang als het voorarrest.  De vordering wil ze niet-ontvankelijk verklaren.  €1326,–  vindt ze veel te veel en ze wijst naar een andere zaak waarin iemand €399,– euro schadevergoeding heeft gekregen.

Uitspraak: 27 februari 2014.

Belaging en chantage

Tags

aangifte, advocaat, bedreigd, bedreigd met de dood, belaging, bureau, chantage, contactverbod, facebook, filmpjes, foto's, gevangenis, heling, IND, laptop, macbook, medeplegen, officier van justitie, politie, rechter, smaadschrift, sms, telefoon, verblijfsvergunning, voorwaardelijk, vrees

Roshad (23, geboren in Irak, woont 6 jaar als asielzoeker in Nederland) wordt verdacht van heling, belaging, chantage, smaadschrift, bedreiging met de dood  en afgifte van geld van zijn ex-vriendin Carlijn. Tussen 1 november 2013 en 28 december 2013 heeft hij haar 2000 keer gebeld en ge-sms’t. Hij heeft haar bedreigd met de woorden:’Ik maak je dood’, ‘wat ben je aan het doen?’,  ‘ben je nog boos?’, ‘ik bel je moeder’,  ‘je moet nu naar je broer komen met het geld’,  ‘ik neuk je moeder’ en ‘kankerhoer’, ‘kijk maar op facebook  als je niet betaalt’, ‘beter geef me het geld vandaag’. Hij heeft  haar gedwongen tot afgifte van 2000 euro, anders zal hij naaktfoto’s en naaktfilmpjes van haar op facebook zetten. Roshad wordt ook verdacht van het heling van een laptop, een Apple Macbook Pro op 10 april 2012. Hij zit gedetineerd en wordt gebracht door de politie en er is een tolk aanwezig.

De rechter begint met de gestolen laptop. Zoals de rechter zegt: er zit een undercover systeem op. De camera in de laptop heeft foto’s gemaakt van diegene die de laptop heeft gebruikt. Op de foto’s staan Roshad en een vriend van hem, Rafid. Roshad zegt dat Rafid op straat, bij een auto, de laptop kocht van een Hollandse blonde man met blauwe ogen. Roshad heeft Rafid 120 euro gegeven voor de laptop. Dat het gestolen was, weet hij niets van. De rechter zegt dat 120 euro wel ver onder de prijs is, de echte waarde is 1749 euro. Roshad weet niets van prijzen.

Carlijn heeft een aantal keer aangifte gedaan tegen Roshad. Het gebeurde zelfs dat Roshad 3x  belde toen zij aangifte deed op het bureau. Ze zette haar telefoon op de luidspreker zodat de politie mee kon luisteren. Hij vroeg haar waar het geld was. Hij zei een paar keer kankerhoer. En andere dreigende taal. Roshad gebruikte 2 verschillende telefoons en telefoonnummers.

Zonder haar toestemming heeft hij naaktfoto’s en naaktfilmpjes van haar op facebook gezet. Roshad heeft een 2^e facebook account, hij stuurde zijn vriend Yussef een persoonlijk berichtje waarin hij mededeelde dat daar de naaktfilmpjes op staan van Carlijn. Yussef is inmiddels veroordeeld voor medeplegen.

De rechter zegt dat  Roshad niet eens wist dat hun relatie al over was. Roshad denkt nog steeds dat het aan is, ook al weet hij uit het dossier dat ze al een andere vriend heeft.

De rechter kijkt naar de persoonlijke omstandigheden, hij heeft een blanco strafblad, hij woont tijdelijk in een kerk, hij heeft nog steeds geen woning en de IND weigert een verblijfsvergunning.

De officier van justitie vind de feiten bewezen.  De mobiele telefoon van Roshad is in beslag genomen, daar staan  de smsjes in die hij naar Carlijn stuurde. De politie heeft de facebook applicatie geopend en zag dat dat het account van Roshad is. De politie zag daarin ook de verzonden bedreigende privéberichten naar Carlijn.  De officier zegt dat hij Carlijn vrees aanjaagde en dat het een ernstige zaak is. Roshad heeft de goede naam van Carlijn aangetast.

Omdat Roshad een vreemdelingenstatus heeft mag hij geen werkstraf doen, daarom eist ze 6 maanden gevangenisstraf waarvan 3 maanden voorwaardelijk en een contactverbod met Carlijn en haar familie.

De advocaat is het er niet mee eens. Hij zegt dat er geen bewijs is van de bedreigingen. En dat Roshad zijn telefoon met simkaart sinds de zomer van 2013 kwijt is.  En de telefoon staat niet op naam.  En dat de bedreigende smsjes niet van hem afkomstig zijn.  En dat Carlijn het maar zegt.  En Roshad weet niet eens hoe een facebook applicatie werkt en dat hij analfabeet is. De advocaat denkt dat iemand anders de filmpjes en foto’s heeft geplaatst. En dat zijn cliënt niet eens weet waar de foto’s vandaan komen.  Hij heeft ook niks met de gestolen laptop te maken. En dat er geen bewijs voor de diefstal. De advocaat wil vrijspraak.

Roshad heeft het laatste woord voor de politierechter uitspraak doet. Hij zegt dat hij 6 jaar in Nederland woont, nog nooit een boete heeft gekregen en dat hij niet kan lezen en schrijven.

De rechter doet uitspraak.  Hij vindt de heling van de laptop bewezen, hij kon weten dat het gestolen was.  De belaging, chantage, bedreiging en smaadschrift vindt hij bewezen.  Hij vindt het ernstige feiten.  Hij wilde eigenlijk een hogere straf dan dat de officier eist maar hij wil daar niet boven gaan. Roshad krijgt  6 maanden gevangenisstraf waarvan 3 maanden voorwaardelijk en een contactverbod met Carlijn.

winkeldiefstal

Tags

albert heijn, geldboete, marskramer, officier van justitie, recidive, reclassering, spaarpot, tas, werkstraf, winkeldiefstal

Carla (29) wordt verdacht van vijf winkeldiefstallen tussen 30 september 2013 en 23 december 2013. Het gaat om levensmiddelen uit de Albert Heijn, een touchpen, drie wc-blokjes, schrijfgerei, elektronische spaarpot, brooddozen, rugzakken en 4 slushymakers van de  Marskramer en het Kruitvat met een totaalwaarde van 731 euro.

Carla heeft bekend. Alleen dat van de elektronische spaarpot is niet waar.

Bij de Albert Heijn heeft ze voor ruim 131 euro gestolen. Ze moest haar rekeningen betalen. Dus had ze bij de Albert Heijn nog maar 5 euro.  De rechter zegt dat hij de andere winkels niet wil benadelen maar dat ze beter bij een goedkopere winkel boodschappen kan doen. En nu stopt ze het in haar tas en rekent niet af.

Carla zegt dat ze fout is geweest. Ze komt bijna niet uit haar woorden. Ze vertelt dat haar contract van haar werk niet werd verlangd en ze was nog zwanger ook. Ze raakte paniek.

Als de rechter naar Carla’s dossier kijkt, ziet hij vijf diefstallen op haar naam staan, geldboetes, werkstraf en een onvoorwaardelijke werkstraf. De rechter vertelt Carla dat de volgende stap gevangenisstraf is. Nu komen er vijf diefstallen bij, dat zijn er al tien. Reclassering zegt dat de recidive hoog is.

De officier van justitie zegt dat beelden op de camera duidelijk zijn, bij de Marskramer haalde ze de spullen uit de verpakking en stopte ze in haar tas. Bij de Marskramer kent het personeel Carla nog van andere diefstallen. De officier vindt de feiten bewezen maar wil vrijspraak voor de elektronische spaarpot.  Hij eist een gevangenisstraf gelijk aan de 3 dagen dat Carla in voorarrest heeft gezeten, plus een werkstraf van 40 uur. En als stok achter de deur, 2 weken voorwaardelijke gevangenisstraf met een proeftijd van 2 jaar. En een behandeling via De Waag en meldplicht bij de reclassering.

De advocaat zegt dat Carla bij de Albert Heijn had willen pinnen. Ze had immers haar pinpas bij zich. Ze vindt de straf te hoog. Carla heeft een echtgenoot die werkt en twee kleine kinderen.  En dat Carla al genoeg gestraft is omdat ze tijdens de verjaardag  van haar kindje in de gevangenis zat.  De advocaat hoopt op een gematigde straf.

Carla vertelt dat ze nu onder behandeling van De Waag is, ze wil echt stoppen.  Ze wil haar excuses aanbieden en ze is op de goede weg.

De politierechter doet meteen uitspraak: Hij vindt de feiten bewezen. Carla krijgt 3 dagen gevangenisstraf, gelijk aan het voorarrest, ze krijgt een voorwaardelijke gevangenisstraf van 2 weken met een proeftijd van 2 jaar en een werkstraf van 24 uur. En een behandelplicht bij De Waag en meldplicht bij de reclassering. En ze moet 718 euro aan de winkels terug betalen.